[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]Wie had dat gedacht?! Kokoro bestaat en meer dan dat: ik ben halftijds zelfstandige. Er is gewoon genoeg vertrouwen om in het ongewisse te springen, om een deel van die zuurverdiende zekerheid los te laten.  Wie had dit een jaar geleden gedacht? Toen ik al huilend bij de dokter zat die me thuisschreef met een burnout. Moedeloos en doelloos. Één jaar verschil!

Er is geen geheim

DE geheime mix, HET geheim heb ik niet. Net zoals de beste dingen, de beste oplossingen, is ook mijn proces niet over één nacht gegaan. Geen wonderpil. En laat dat nu zijn waar we in onze maatschappij voor alles naar op zoek zijn: de quickfix…. Helaas, ook hier bestaat dat niet. Je kruipt zelf uit de put, hoe je het ook draait of keert. De eerste vraag is dan ook : ‘Wil je eruit?’. Klinkt dat gek? Waar een wil is, is een weg.  Ook hier ‘if you do what you always did, you get what you always got’. Verandering is nodig om uit dat patroon te geraken.
Maar om verandering te krijgen, om te groeien moet je uit je comfortzone komen. En dat wil je vaak gewoon niet. Zij die proberen uit de comfortzone te geraken of zelfs dagdagelijks doen weten het: dat vraagt tonnen energie, doorzetting en vertrouwen, soms blind, koppig vertrouwen.

Vallen en opstaan

En op een moment dat je thuis zit, ineengezakt als een pudding om je er een beeld bij te geven, waar op aarde vind je dan de moed om eens uit de comfortzone te gaan? Laat staan dat je blijft proberen en zoeken? Met vallen en opstaan heb ik geleerd waar je moet beginnen.  De sleutel ligt – ook hier … – bij jezelf. Het is onmogelijk om te bedenken wat je droom is, hoe je toekomst of zelfs je volgende stap eruit ziet als je zelf niet ‘ok’ bent. Dus na enkele maanden zoeken, botsen, bijsturen werd mijn prioriteit ‘Sofie in balans’. Dat was mijn ‘Game Changer’ zoals ze er in de PassionPlanner van spreken.

Focus op jezelf eerst

En dat is de redding geweest, eerlijk waar! Ik ging voor mezelf zorgen. Ik ging opladen, ik ging bijtanken. Meer aandacht voor voeding, maar zeker ook voor mijn gezin, joggen, yoga en aandacht voor de signalen van mijn lichaam. Voor mijn omgeving, qua mensen maar ook doodsimpel: het thuisgevoel. Niet meer jaknikken, zomaar op alles, maar opkomen voor mezelf. Altijd en overal. En niet meer ‘ik moet nu starten’, ‘ik moet …’. Het is ‘OK’  zoals het is. Focus op jezelf, zoek je evenwicht.

Voor je ook maar iets wil en kan veranderen, zorg dat je ‘OK’ bent, vind je evenwicht. ‘OK’  is zeker niet het eindstation. Maar het is wel het perron waar je moet staan om de trein naar een “Groter Geluk” te nemen.  En dat geldt voor iedereen.

Meer weten of samen aan de slag? Ontdek het Dream Plan Fly verhaal  en woon een workshop bij.

Succes met je eigen zoektocht en reis!

 [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]