Dan geen Straatsburg, so?!

Veel hadden we van de reis niet gepland, ‘go with the flow’, alleen dat we de eerste nacht rond Straatsburg gingen doorbrengen, dat moest lukken. Op zich al een speciale manier van reizen die ik vroeger niet zou aangekund hebben. Teveel onzekerheden, teveel vertrouwen op ‘het komt wel goed’. Want wat als het niet goed komt, he? Wat dan?

Worst case scenario?

Een vraag die zeer veel angsten ontkracht natuurlijk, want meestal is het ergste dat er kan gebeuren ook geen ramp (probeer de vraag eens te stellen als je de kinderen opjaagt om voort te doen ’s morgens ????).

Alleszins, Straatsburg zouden we gisteren pas na 22u bereikt hebben. En dan zouden we onderweg in één of andere fastfood ding moeten eten…  Niet echt hoe we de eerste avond van ons avontuur hadden voorgesteld … Het enige wat vast lag: Straatsburg als 1e stop en het loopt al ‘mis’! #wijzijngoedbezig

What do you do? What do you do?

Loslaten en bijsturen. We reden naar Trier en om 19.30 zaten we aan tafel naast de Moesel. Vandaag hadden we een fijne dag en nu zijn we onderweg naar Straatsburg. Of niet. Geen stress want ik geloof ook wel dat we mooiere dingen tegenkomen wanneer we ons buikgevoel volgen in plaats van slaafs een planning.  Met of zonder mobilhome ????

Let it go.

In het dagelijkse leven nog altijd moeilijk, maar oefening baart kunst. Want – om nog met een wijze quote van H. Jackson Brown af te sluiten  – ‘als je de richting van de wind niet kunt veranderen, verander de stand van je zeilen.’