Ik herinner mij hoe ik zocht, tegen muren botste, vragen stelde die gewoon nog meer vragen opriepen. Allemaal omdat er iets niet leek te kloppen en ik kon er de vinger niet op leggen. Ik heb geen grote tragedies meegemaakt, ik heb nog al mijn ledematen en voorlopig is groot, onmenselijk verdriet mij gespaard gebleven. Dat was het dus niet, het was een onderhuids jeuken en hoe meer ik krabde, hoe meer het zich verspreidde. En ik vond niemand of niets die mij een soort van handleiding kon geven, of een paar tips voor de ‘bumpy road ahead’.

Leven, elke dag

We leven één keer, of toch in dit lichaam, ik wil hier alles uithalen. En dan heb ik het niet over de korte termijn geneugten, of toch niet alleen, ik wil LEVEN, elke dag opnieuw. En nog belangrijker: MIJN leven. Want hier zat ik fout. Ik had de bestemming van iemand anders in mijn GPS ingegeven en de route lag me echt niet. Dat nieuwe adres zoeken voor de GPS, niet evident… Maar het was elke luchtzak, elke turbulentie, elke gijzeling (…) waard.

Toeval bestaat niet

Mijn Dream Plan Fly is ’toevallig’ (schaterlach, dit bestaat dus niet he, mensen ;)) ontstaan. Zowel de planner als het verhaal dat erbij past. Het is een patchwork van de tientallen boeken, filmpjes, artikels, mensen … die ik onderweg tegenkwam. Wijsheden genoeg, maar hoe integreerde ik het, waar loopt het nog af en toe mis (we’re only human after all). Mijn doel is je leren vragen stellen – als je dat nog niet doet, je te doen inzien dat je zo goed als alles zélf in de hand hebt en hoe je dat dan naar je hand kan zetten. En niet elke dag zal even geweldig zijn, maar hé, stappen kon je ook niet op één dag, wees mild voor jezelf.

Droom, dromer, droomst

Fuck ‘doe maar gewoon, dat is al zot genoeg’ ik ben het grijze bestaan zonder glimlach, zonder hoger doel dan het weekend halen en de gesprekken die aan elkaar genaaid zijn met klaagzangen en zelfbeklag beu. Hoe zalig is het om te voelen dat je op jouw route zit, mensen te ontmoeten (toevallig ;)) die je verder brengen, om je dromen (klein en soms groot) realiteit te zien worden en om telkens in een nieuw avontuur te rollen. Verleidelijk? Durf loslaten wat je denkt te weten en maak plaats voor dromen en vertrouwen. Het is een oefening, de leukste éver!

Tot morgen?

Morgenavond 20u start ik met dit verhaal in de Bib van Kortenberg (meer info hier), het zou fijn zijn je erbij te hebben. Eerst enkele stellingen die we tegen het licht houden en aftoetsen met de dagelijkse realiteit, dan zelf even je proces in gang trekken. Op jezelf en voor jezelf, want het is persoonlijk en zeker in een eerste stadium wil je het niet delen, laat staan met vreemden.

Ik vertel pas sinds kort dat ik ooit (liefst in 2019 op de volgende editie dus) op het Happinez Festival wil spreken – schreef ik dit nu echt neer?! 😉 Alle tips hiervoor welkom trouwens. Waarom ik dit doe, kom je morgen ook te weten, was ook hele eyeopener!

Enthousiast als altijd wens ik je nog een fijne zonnige dag en hopelijk tot morgen!

PS: er is plaats voor 70 man, dat halen we niet, can’t win them all, maar als we met 50 zijn, organiseer ik op mijn kosten een follow up om je on track te houden.

Delen die handel. Last minute beslissingen zijn soms de beste en remember, toeval bestaat niet 😉