“Morgen begin ik er écht aan”, dacht ik terwijl ik me alweer volpropte met iets waarvan ik goed wist dat het niet goed voor me was. Telkens weer nam een klein mannetje op mijn schouder over als ik probeerde te weerstaan, “het lukt je toch niet, komaan, neem een hap en nog een en nog een”.

In de zeer vroege uurtjes, reed ik elke dag op weg naar mijn werk voorbij Kokoro. Op een dag stond er een bord buiten met informatie over het RainPharma dieet en dat nam ik als een niet mis te verstaan teken. Ik zou meteen na het werk afspraak maken om ermee te starten. Ik had letterlijk niets te verliezen, afgezien van kilo’s dan toch!

Ik raakte meteen extra gemotiveerd door het torenhoge enthousiasme van Sofie. Vooral het zinnetje dat ze tegen me zei als ik de deur uitging, gewapend met mijn dieet-startbox en opsprankelende moed, is me altijd bijgebleven en hielp me ook door de eerste moeilijke dagen: “Jij en ik, wij doen dit samen!”.

Want ik ga eerlijk zijn, de eerste dagen zijn een beetje pittig. Je lichaam weet eerst niet wat het overkomt, al die viezigheid en suiker moeten eruit en je lijf schreeuwt erom als een crack junkie naar zijn volgende shot.

Maar eens die eerste dagen voorbij zijn, gaat het als vanzelf. Wat ik het makkelijkste vond aan de eerste fase is dat je goed genoeg weet wat je moet doen. Het is een no-brainer, want het schema is duidelijk. Maar je beseft ook dat als je je niet aan het schema houdt, je terug door die lastige afkick-fase moet. En dat helpt zeker om geen fouten te maken.

Het helpt natuurlijk ook voor de motivatie dat de kilo’s er snel af gaan en dat je snel voelt dat je kleren losser beginnen te zitten. Wat ik de grootste uitdaging vond, was het dieet combineren met m’n sociaal leven. Ik ga eerlijk zijn, ik heb mijn sociaal leven eigenlijk eventjes op pauze gezet want ik wist niet goed hoe ik het moest combineren met bijvoorbeeld op restaurant gaan. Het is zeker mogelijk, maar mijn autistische kantje wou het dieet tot na de komma juist doen en dus nam ik geen enkel risico.  Als ik dus met mijn gezin mee op restaurant ging, nam ik mijn shake mee en dronk ik gewoon water. Dat kan zeker beter.

Ondertussen heb ik een collega die het dieet nu ook volgt omdat ze mij van nabij heeft gevolgd en onder de indruk was van het resultaat. We wisselen ideetjes uit over welke shake de lekkerste is en welke groentjes hoe het lekkerst zijn. Dankzij Sofie weet ik nu ook dat je shakes kan mixen als een echte ‘Shake- Barista’ 

Ik zit momenteel in de grootste uitdaging vind ik zelf, namelijk ‘gewoon doen’. Ik ben nog volop zoekende naar wat werkt en wat niet werkt voor mijn lichaam en dat gaat zeer zeker met vallen en opstaan. Ik denk dat het belangrijkste is te beseffen dat je niet terug kan naar alles kan en alles mag. Ik ben niet ‘gezegend’ met een lichaam dat alles verbrandt wat het voor de kiezen krijgt. Maar zelfs als dat wel zo zou zijn, zou ik ook betere keuzes moeten leren maken, want je lichaam verdient goede grondstoffen en geen rommel. Je wilt toch ook niet in een vervuild en rommelig huis wonen, waarom zou je het dan wel doen met het huis waarin je geest leeft?